Klimaatverandering leidt tot nieuwe vormen van zingeving. Hoe kun je rouwen om een verdwenen vlinder? Voor- en tegenstanders in het klimaatdebat putten uit de rijke religieuze traditie: van klimaatheilige tot klimaatheks. Het Nederlands Dagblad interviewde collega Caroline Vander Stichele en mijzelf over het religieuze klimaartdiscours in Nederland. Enkele quotes als smaakmaker:
“Neem de term ‘klimaatheilige’, gebruikt om klimaatactivist Greta Thunberg te typeren. Ze begrijpen wat een heilige als begrip wil uitdrukken, zonder te weten hoe het proces van canonisatie van heiligen binnen de Rooms-Katholieke Kerk exact verloopt. Of het gebruik van de term ‘apocalyps’: dat wordt veel gebruikt zonder dat men specifiek verwijst naar het laatste bijbelboek: de Openbaring van de Johannes.’”
“Ik heb onderzocht hoe religie wordt gebruikt om klimaatactivisten te typeren. Een eerste groep gebruikt termen als klimaatprofeet, klimaatpaus, klimaatzonde. Zij bedoelen dat als positieve identificatie. Thunberg is in hun visie een echte klimaatheilige. De tweede groep gebruikt diezelfde termen juist om klimaatactivisten te diskwalificeren. Seculiere klimaatsceptici spreken over activisten alsof hun zorg om klimaatverandering voor hen een religie is. De ondertoon is: dan weten we dat het foute boel is.”
Bron: Nederlands Dagblad
Frank G. Bosman 