De Maand van de Spiritualiteit, de Dag van de Arbeid, de Week van het Nederlandse Levenslied, de Dag tegen Analfabetisme…. Het lijkt op een laatmoderne variant van de oude liturgische kalender met zijn Kerst-, Paas- en Pinkstertijd, de heilige van de dag, novenen, hoog- en ‘normale’ feesten. Voor allebei de ‘kalenders’ geldt: het is een manier voor mensen om aandacht te vragen voor een bepaald onderwerp (geestelijk of seculier), maar vooral om de tijd te ordenen in begrijpelijke brokjes. We leven van Zomer naar Kerst, niet van september naar december.